سرنخ ها همه جا هستند… نشانه ها و نمادهای سری و مرموز تقریبا در تمام موزیک ویدئوها ، کنسرت ها و تبلیغات دیده میشوند. ولی معنی همه اینها چیست؟ آیا همه اینها تصادفی هستند؟ یا ستاره های پر زرق و برق موسیقی میخواهند پیامی به شما برسانند؟ چیزی که ما نباید از سوی تاریکتر صنعت موسیقی بدانیم… در سال ۲۰۰۹ خواننده مشهور کانیا وست آهنگ معروف خود به نام “Eyes Closed” رادر کنسرت اجرا کرد.  قسمتی از متن شعر بدین شرح بود:

I sold my soul to the devil that’s a crappy deal
Least it came with a few toys like a happy meal
This game you could never win
Cause they love you then they hate you then they love you again

کانیا وست در این شعر علاوه بر اشاره به فروختن روح خود به شیطان ، این موضوع را نیز بیان میکند که کسانی (احتمالا در هالیوود) گاهی شما را دوست خواهند داشت و گاهی از شما متنفر خواهند بود. اینطور که پیداست نظر این افراد دارای اهمیتی ویژه است. اما این افراد چه کسانی هستند؟ آیا ممکن است در پس پرده هالیوود کسانی همه چیز را تحت کنترل داشته باشند و ستاره های موسیقی و سینما صرفا عروسکهای خیمه شب بازی در دست آنها باشند؟ آیا کانیا وست به گروه سری ایلومیناتی اشاره میکند؟ اگر چنین است این گروه در پس پرده صنعت موسیقی چه اهدافی را دنبال میکند؟
.

تاثیر موسیقی روی انسان از هزاران سال پیش شناخته شده است. حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح افلاطون اینگونه نوشت که “موسیقی به جهان روح، به ذهن بال پرواز، به قوه تخیل رهایی و آزادی، و به همه چیز زندگی و نشاط می بخشد.” صدها مورد تحقیق و کاوش علمی نیز نشان داده اند که موسیقی بر احساسات و عواطف انسان، ادراک وی و نوع رفتارش تاثیری شگرف میگذارند. تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۲ روی این موضوع صورت گرفتند نشان دادند که برداشت ما از جهان بیرونی کاملا تحت تاثیر ریتم و ضرباهنگ موسیقی محیط است و مغز خودش را با ریتم موسیقی هماهنگ میکند. بنابراین گروهی که حرکات موزون و ریتمیک انجام میدهند احتمالا محیط اطراف خود را نیز هماهنگ و متوازن دریافت میکنند. این بدان معناست که فرایندهای مغزی ما را به سادگی بوسیله موسیقی میتوان تغییر داد. علاوه بر موسیقی، قدرت فیلم و سینما هم مورد توجه برخی از خطرناکترین و قدرتمندترین افراد جهان قرار گرفته است. وزیر تبلیغات هیتلر بر این باور بود که فیلم یکی از مدرن ترین و علمی ترین روش های تحت تاثیر قرار دادن مردم است. در دهه ۱۹۸۰ پس از آنکه دو نوجوان به نامهای ریموند بالمر و جیمز ونس تحت تاثیر پیامهای پنهان در یکی از آهنگهای گروه Judas Priest دست به خودکشی زدند، حتی والدین عادی نیز در کشورها نگران قدرت رسانه های صوتی و تصویری شدند. بدون شک موسیقی در فکر و رفتار ما تاثیر بسزایی دارد. در اینصورت آیا ممکن است گروهی قدرتمند مانند ایلومیناتی در پس پرده صنعت موسیقی باشد تا این شاخه از هنر را با پیامهای دلخواه خود پر کند؟

گروه ایلومیناتی در سال ۱۷۷۶ توسط آدام وایسهاپت به عنوان جایگزینی برای گروه مخفی فراماسونری تاسیس شد و با تکیه بر دانش گرایی، برابری جنسیتی و منطق گرایی کار خود را پیش گرفت. در سال ۱۷۸۵ در پی غیرقانونی شدن جوامع سری و مخفی، گروه ایلومیناتی به ظاهر از هم پاشید. ولی بسیاری بر این باورند که این گروه در خفا به کار خود ادامه داد و تاریکتر و پیچیده تر از قبل شد. این گروه تنها یک هدف داشت: فرمانروایی بر جهان از طریق برپایی حکومتی به نام آرایش جدید جهان. روی اسکناس یک دلاری آمریکا عبارت Novus Ordo Seclorum به چشم میخورد که به معنای “آرایش جدید دوران” است و بر همین مبنا بسیاری بر این باورند که بنیانگذاران آمریکای نوین روابط نزدیکی با ایلومیناتی و فراماسونری داشته اند. نظریه پردازان معتقدند صاحبان قدرت از این گروه ها جهت کنترل مردم از طریق نمادها استفاده میکنند. عدد ۶۶۶ ، شاخ شیطان ، مثلث ، هرم ، چشم و صلیب برعکس فقط چند مورد از نمادهایی هستند که در رسانه های تصویری در معرض دید قرار میگیرند تا تاثیر خود را روی عموم بگذارند. و چه راهی بهتر از موسیقی برای نشر و گسترش این نمادهای مربوط به آرایش جدید جهان وجود دارد؟

از سال ۲۰۰۴ تا سال ۲۰۱۳ ، صنعت موسیقی هالیوود حدود ۶ میلیارد دلار درآمد کسب کرده است و کانال پخش موسیقی Vevo ماهیانه حدود ۱۶ میلیون بازدیدکننده از داخل آمریکا دارد. این بدان معناست که ترانه های ساخته شده توسط ستاره های پاپ هالیوود در معرض بازدید فوق العاده گسترده ای قرار میگیرند و به همین جهت ابزار بسیار مناسبی برای شستشوی مغزی عامه محسوب میشوند. برای مثال بسیاری از موزیک ویدئوهای ساخته شده توسط ریهانا (Rihanna) مملو از نمادهای ایلومیناتی هستند و حتی موزیک ویدئوی Umbrella که در سال ۲۰۰۷ توسط وی ساخته شد پر از نمادهای شیطان پرستی است. Jay-Z که تهیه کننده ریهانا میباشد و خود نیز جزو ستاره های هالیوود است در سال ۲۰۰۴ آهنگی تحت عنوان Lucifer (شیطان) منتشر کرد که وقتی فایل صوتی آن برعکس اجرا میشود به وضوح صدای وی شنیده میشود که میگوید:

Murder Jesus! Kill all Catholics!

این نمونه ها در موسیقی ۲۰ سال اخیر هالیوود آنقدر فراوانند که بررسی یک به یک آنها از حوصله این نوشته خارج است.

آهنگهایی از این دست احتمالا تنها با هدف سوق دادن جوامع به سوی انحراف، لذت جویی، و سلبریتی پرستی ساخته میشوند چون به طبع برپایی آرایش جدید و حکمرانی در جهانی ناپخته و احمق بسیار ساده تر خواهد بود. انحراف و لذت جویی به ترتیب ترجمه واژه های Distraction و Pleasure Seeking هستند. لازم به ذکر است که اهداف ناشی از انحراف فراتر از انحراف دینی و اخلاقی است. جامعه شناسان بر این باورند که حکمرانان جوامع امروزی کمتر به سراغ سرکوب مخالفین میروند. راه های بهتری برای حکومت بر ملت ها وجود دارد ؛ برای مثال پوشاندن لباس دموکراسی به جامعه و تزریق مقادیر کافی لذت و هرآنچه باعث گمراه کردن حواس عموم شود. البته پر واضح است که لذت جویی به خودی خود با رعایت حدود ایرادی ندارد، ولی لذت جویی مورد بحث ما نوعی ابزار جهت پرت کردن حواس عامه میباشد. به طور خاص در این مقاله ؛ معطوف کردن حواس عامه به سلبریتی ها در حالی که همزمان تصمیمات مهم اقتصادی و سیاسی توسط حاکمان برای مردم گرفته میشود.

مارک دایس ، نظریه پرداز معروف بر این باور است که ایلومیناتی و افراد پشت پرده با ستاره های مورد علاقه ما مثل عروسک خیمه شب بازی رفتار میکنند و این ستاره ها به خاطر به شهرت رسیدن مجبور شده اند روح خود را به قدرت های پشت پرده بفروشند و حالا با ارائه ی محتوایی بر خلاف میل باطنیشان اهداف ایلومیناتی را برآورده میکنند. به نظر میرسد در هالیوود مسیر ستاره شدن سرانجام به یک دو راهی میرسد، هنرمند یا باید مسیر خود را ادامه دهد و با تکیه بر بودجه شخصی و اندک حمایت طرفداران انگشت شمارش زندگی خود را بگذراند، یا انتخاب کند که روح خود را به شیطان بفروشد و نامش در کوتاهترین زمان ممکن بر سر زبانها بیفتد. چندین هنرمند و ستاره پاپ در هالیوود در مصاحبه های خود از عین عبارت فروختن روح خود به شیطان استفاده کرده اند و این مسئله حاکی از علنی بودن این تجارت در هالیوود است.

مبارزه با ایلومیناتی اقدام خطرناکی است. در سپتامبر ۱۹۹۶، خواننده معروف؛ توپاک در لاس وگاس هدف حمله مسلحانه قرار گرفت و کشته شد. وی علاوه بر خوانندگی ، یک شاعر و فعال اجتماعی نیز بود که علیه کاپیتالیسم و رکود اقتصادی سخن میگفت. آخرین آلبوم موسیقی وی به نام Don Killuminati باعث خشم افراد پشت پرده موسیقی شد. در یک مصاحبه توپاک صریحا اعلام کرد:

به همین دلیل است که حرف K را به آن اضافه کردم. قصد دارم این مزخرف ایلومیناتی را نابود کنم.(Killuminati=Kill+Illuminati)

بسیاری بر این باورند که توپاک توسط ایلومیناتی به خاطر اهانت به آنها کشته شد. اگر چنین گروهی واقعا وجود داشته باشد، نشانه ها و نمادهایی که توسط سلبریتی ها به نمایش گذاشته میشود به منزله هشدار و اعلام خطر نیست، بلکه به نوعی شادی ایلومیناتی پس از رسیدن به اهدافش در صنعت موسیقی است. نوام چامسکی معتقد است موسیقی، تبلیغات و سینما تاثیر مستقیمی روی پخش ثروت در آمریکا دارد. امروزه بیش از ۳۶% از ثروت آمریکا در اختیار ۱% از جمعیت این کشور است. به نظر میرسد این دقیقا چیزی است که ایلومیناتی میخواهد؛ تحت فشار گذاشتن مردم از طریق فقر.

مسلم است که اثباتی قطعی برای وجود یک قدرت سری پشت پرده صنعت موسیقی وجود ندارد ، که اگر وجود داشت دیگر گروه مذکور و فعالیتهایش سری قلمداد نمیشد. ولی با توجه به نشانه هایی که در عرصه سرگرمی و رسانه های دیداری و شنیداری وجود دارند، تصادفی دانستن تمامی این اتفاقات و بی اهمیت انگاشتن قدرت این رسانه ها در شستشوی مغزی جوامع به نوعی فرار از حقیقت است. نشانه ها و علائم به دنیای موسیقی محدود نمیشوند، صنعت فیلمسازی نیز از این موضوع در امان نمانده است. بررسی تخصصی تر برخی موارد احتمالا ابهامات را روشن میکند و کلیت موضوع را بیشتر قابل پذیرش مینماید. در مقالات آتی با بررسی پیچیده ترین تئوری های توطئه، به پشت پرده فعالیت های این گروه و گروه های مشابه نگاهی دقیق تر خواهیم انداخت.